در آستانه روز جهانی زن ؛ به همه زنان تحت ستم وخشونت جنسیتی و تبعیض ؛ شاد باش می گویم. ما زنان در شرایطی به استقبال 8 مارس روز جهانی زن می رویم که : جای خالی مادر در کارت ملی گواه این تبعیض است ؛ تبعیضی که در جامعه نهادینه شده است .
اگر یک زن حقوق بگیر فوت کند بازماندگانش محروم از مستمری زن متوفی می شوند و باز از این هم فراتر در اشل حقوقی ؛ زن اگر متاهل هم باشد
مجرد محسوب شده و از کلیه مزایای یک متاهل محروم است تبعیض در نابرابری دستمزد و حقوق که نیازی به اثبات آن نیست هیچ قانونی از ما زنان حمایت نمی کند
یک زن باردار اگر برایش تصادفی رخ دهد و جنین او دو قلو و یکی پسر و دیگری دختر باشد : جنین پسر دوبرابر جنین دختر ارزش گذاری می شود " جنینی که هنوز متولد نشده گرفتار خشونت جنسیتی است "
مادری که حامل آن جنین است و تمام سختی های دوران بارداری را تحمل می کند ؛ ارزشش نصف جنین پسر محاسبه شده و دیه اش دو برابر مادر است.
این خشونت به عنوان یک قانون در ایران اجرا می شود " رجوع به کتاب دیات در ایران " خشونت علیه زنان در ایران به آن جا می رسد که نام بزرگ دانشمند ریاضی جهان ؛ زنده یاد مریم میرزاخانی را مسئولان آموزش و پرورش از کتاب های درسی حذف می کنند ❗️
من با تمامی زنان تحت ستم جنسیتی همبستگی خود را اعلام می کنم ما زنان ایران در چنین فضای خشونت باری به استقبال روز جهانی زن می رویم و همصدا سرود زیستن و عاری ازخشونت و داشتن دنیای برابر با مردان را همنوایی می کنیم.
حبیب افکاری، برادر نوید افکاری پس از آزادی از زندان به همراه برادرش سعید و خواهرش الهام در یک گفتوگوی توییتری درباره وضعیت خود و برادرانش در زندان شیراز توضیحاتی داد. او تاکید کرد نوید در زندان گفته معترضان آبان ۹۸ خواهران و برادران ما هستند و به خاطر آنها کوتاه نمیآییم.
در این صحبتها که یکشنبه شب ۱۵ اسفند بیان شد، حبیب افکاری گفت: «به ما گفته بودند اگر نوید را اعدام نمیکردیم سنگ روی سنگ بند نمیشد.»
سعید افکاری هم با اشاره به اعدام برادرش گفت: «نیروهای امنیتی بسیار عصبانی بودند. حتی بعد از اعدام نوید از حمایت مردم خشمگین بودند و عصبانیت را میشد از چشمانشان دید.»
او افزود: «نیروهای امنیتی بسیار از فایل صوتی دادگاه عصبانی بودند. چون فایل صوتی رسوایی آنها را به همراه داشت و بارها به ما گفته بودند که همه خانواده شما را میکشیم.»
حبیب افکاری همچنین توضیح داد بیشتر اوقات در زیرزمین زندان بودند و با دستبند و پابند حمام میرفتند.
او افزود: «وقتی زندان بودیم نوید میگفت بچههای آبان خواهران و برادران ما هستند و به خاطر آنها هم که شده ما کوتاه نمیآییم.»