طی روزهای گذشته، همزمان با نخستین سالگرد اعتراضات آبان، اظهارات سخنگوی قوه قضاییه مبنی بر آزادی و عفو ۱۵۷ نفر از بیش از ۱۰ هزار بازداشتی اعتراضات سراسری بارها از سوی رسانههای نزدیک به سپاه پاسدارن و حکومت مورد تبلیغ قرار گرفت.
در حالی که تنها یک سال از اعتراضات ۱۳۹۸ میگذرد، تاکنون دهها نفر از صدها هزار شهروندی که در آن شرکت کردند به احکام سنگین حبس، شلاق، تبعید و کار اجباری برای مراکز نظامی و دولتی محکوم شدهاند.
گزارش نهادهای حقوق بشری نشان میدهد طی این مدت حدود ۱۲۰ نفر از معترضان بازداشتی آبان به دستکم ۴۶۰ سال حبس تعزیری، پنج هزار ضربه شلاق، کار اجباری در بسیج، بیمارستان، غسالخانه و مراکز دولتی محکوم شدهاند، اسامی برخی از این بازداشتیها پیشتر در نهادهای حقوق بشری منتشر شده است.
این آمار مربوط به پروندههایی بوده که به صورت عمومی خبری و منتشر شدهاند و احتمال وجود پروندهها و احکام دیگر نیز وجود دارد.مجازاتهای دیگری همچون رونویسی از کتابهای مذهبی و اخلاقی مورد تایید جمهوری اسلامی هم بر معترضان تحمیل شده است.
دستکم سه جوان متولد دهه ۱۳۷۰ که در ارتباط با این اعتراضات دستگیر شدند با حکم «اعدام» پشت میلههای زندان به سر میبرند. در مهرماه بود که پدر امیرحسین مرادی، یکی از این سه جوان، به دلیل نگرانی از اعدام پسرش خود را حلقآویز کرد.
نگاهی به پراکندگی جغرافیایی، تنوع اقشار اجتماعی و قومیتی و همچنین اتهامات بازداشتشدگان این اعتراضات سراسری نشان میدهد در ازای آزادی محدود ۱۵۷ نفر، دهها نفر دیگر محکوم شده و هنوز تکلیف هزاران بازداشتی مبهم است.