گروه بزرگی از معلمان روز پنجشنبه در مراکز استانها و شهرهای مختلف سراسر ایران در اعتراض به تصویب نشدن طرح رتبهبندی و آزاد نشدن معلمان زندانی تجمع کردند.
این تجمعات روز پنجشنبه، ۲۲ مهر مقابل ادارات آموزش و پرورش در مراکز استانها و شهرستانها و نیز مقابل سازمان برنامه و بودجه در تهران برگزار شد.
این تجمع سراسری بر اساس فراخوان تشکلهای صنفی معلمان برگزار شد و در شبکههای اجتماعی تصاویر و ویدئوهای زیادی از این اعتراضات در دستکم ۳۲ شهر در استانهای یزد، قزوین، خوزستان، هرمزگان، البرز، کرمانشاه،کهگیلویه و بویراحمد، بوشهر،کردستان، فارس، مازندران، تهران، لرستان، اصفهان، همدان، اردبیل، مرکزی و... منتشر شده است.
معلمان شاغل و بازنشسته در دو ماه اخیر در اعتراض به اجرا نشدن طرح رتبهبندی معلمان که کلیات آن خردادماه سال جاری در مجلس به تصویب رسید، بارها تجمع کردهاند.
در صورت تصویب و اجرای طرح رتبهبندی، پایه حقوق و مزایای معلمان به دستکم ۸۰ درصد اعضای هیئت علمی دانشگاهها خواهد رسید که با آنها همرتبه و همسابقه هستند.
این در حالی است که با وجود تصویب کلیات طرح رتبهبندی، حدود چهار ماه است که جزئیات آن در صحن علنی مجلس بررسی نشده است.
تجمعکنندگان در تهران، مقابل سازمان برنامه و بودجه، خواستار آزاد شدن معلمان زندانی بودند و شعار میدادند: «معلم زندانی آزاد باید گردد.»
سازمان عفو بینالملل و دیگر گروههای حقوق بشری میگویند که اجرای حکم اعدام آرمان عبدالعالی فعلا متوقف شده است، اما او همچنان در خطر اعدام قرار دارد.
این نهاد بینالمللی در اطلاعیهای به نقل از منابع آگاه هشدار داده که حکم اعدام آرمان عبدالعالی ممکن است روز شنبه آینده اجرا شود.
ش از این، گزارشهایی منتشر شد مبنیبر اینکه آقای عبدالعالی را روز سهشنبه به سلول انفرادی در زندان رجاییشهر کرج انتقال دادهاند تا روز چهارشنبه ۲۱ مهر حکم اعدام او را اجرا کنند.
برخی فعالان مدنی و کاربران شبکههای اجتماعی از جمله آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر، نیز تایید کردهاند که اجرای این حکم در روز چهارشنبه بهطور متوقف شده است.
این اولینبار نیست که اجرای حکم این کودک-مجرم به تعویق میافتد. آرمان عبدالعالی ۲۵ ساله متهم است در سن ۱۷ سالگی مرتکب قتل شده است.
آقای عبدالعالی ابتدا در سال ۱۳۹۴ به اعدام محکوم شد. گزارشها حاکی است که دادگاه او را بر اساس اعترافاتش در زندان به اتهام قتل محکوم کرده اما خودش میگوید این اعترافات را تحت شکنجه و آزار از او گرفتهاند و بعدا تمامی آنها را پس گرفته است.
دیوان عالی ایران در بهمن ۱۳۹۸ بر اساس ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی که برای کودک مجرمانی که «عدم بلوغ ذهنی» آنها اثبات شود مجازاتهای دیگری در نظر میگیرد، با محاکمه مجدد آقای عبدالعالی موافقت کرد. اما دادگاه جنایی مامور بررسی این پرونده اعلام کرد که هفت سال پس از وقوع جرم تشخیص «بلوغ ذهنی» متهم میسر نیست و در نتیجه حکم اعدام را که توسط دادگاه اولیه صادر شده بود، تایید کرد.
سازمان حقوق بشری ههنگاو از بازداشت مجدد خدیجه مهدیپور، کنشگر مدنی ۳۴ ساله، توسط نیروهای امنیتی ایلام خبر داد.
بنا به این گزارش، دلیل بازداشت خانم مهدیپور، نهاد بازداشتکننده و محل نگهداری او هنوز مشخص نیست.
بازداشت این کنشگر کُرد روز یکشنبه ۱۸ مهر انجام شده است. او مهرماه پارسال نیز به دلیل فعالیت در شبکههای مجازی بازداشت و مدتی بعد با قید وثیقه آزاد شده بود.
سازمان حقوق بشری ههنگاو در گزارشی دیگر از بازداشت چهار شهروند اهل مهاباد که پسر عموی هم هستند توسط نهادهای امنیتی خبر داده است.
از دلیل بازداشت و محل نگهداری این افراد نیز هیچ اطلاعی در دست نیست.
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل روز سهشنبه ۲۰ مهر در بیانیهای خواستار لغو فوری اعدام آرمان عبدالعالی شدند و از حکومت ایران خواستند صدور حکم اعدام برای کودک - مجرمان را متوقف کند.
آرمان عبدالعالی که متهم است در سن ۱۷ سالگی مرتکب قتل شده، قرار است روز چهارشنبه ۲۱ مهر اعدام شود ولی در گذشته حداقل یک بار اجرای حکم اعدام او در آخرین لحظات متوقف شده است.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، میکیلو اوتانی، رئیس کمیته دفاع از حقوق کودک، موریس تیدبال بینز، گزارشگر ویژه اعدامهای فراقانونی و خودسرانه و نیلز ملزر، گزارشگر ویژه در زمینه شکنجه و سایر مجازاتهای غیرانسانی در بیانیه مشترکی از حکومت ایران خواستند اعدام آرمان عبدالعالی فورا متوقف و حکم اعدام او لغو شود.
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در بخشی از این بیانیه میگویند: «قوانین بینالمللی حقوق بشر با صراحت مجازات مرگ در مورد مجرمان زیر ۱۸ سال را ممنوع کرده است. ما اطلاع داریم که مقامات مسئول در ایران مصالحه برای عفو این متهم را تشویق کردهاند ولی چنین اقداماتی نمیتواند جایگزین ممنوعیت مطلق اجرای مجازات اعدام شود».
آرمان عبدالعالی که اکنون ۲۵ ساله است در سال ۲۰۱۴ و در ارتباط با ناپدید شدن یکی از آشنایان او بازداشت شد. او که در آن زمان هنوز نوجوان بود به مدت ۷۶ روز در سلول انفرادی تحت بازداشت بود و مورد شکنجه و آزار قرار گرفت. گزارش شده که مقامات زندان به او داروی آسم ندادهاند و به همین خاطر آقای عبدالعالی از اضطراب و فشار عصبی شدیدی رنج برده است.
دادگاه او را بر اساس اعترافاتش در زندان به اتهام قتل محکوم کرد. ولی او میگوید این اعترافات را تحت شکنجه و آزار از او گرفتهاند و بعدا تمامی آنها را پس گرفته است.
آقای عبدالعالی در سال ۱۳۹۴ به اعدام محکوم شد. دستگاه قضایی ایران در بهمن ۱۳۹۸ با تقاضای فرجام او موافقت کرد ولی دادگاه تجدیدنظر در شهریور پارسال حکم اعدام او را تایید کرد.
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در بخش دیگری از بیانیه خود میگویند: «آرمان عبدالعالی فشارهای عصبی و روحی شدیدی را تحمل کرده که مصداق شکنجه است. دوران طولانی بازداشت در سلول انفرادی، تحمل یک حکم ناموجه طی شش سال اخیر و چندین بار تعیین تاریخ اعدام و به تاخیر انداختن این تاریخ، همه مصداق شکنجه روحی و رفتار غیرانسانی هستند».
دیوان عالی ایران در بهمن ۱۳۹۸ بر اساس ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی که برای کودک مجرمانی که «عدم بلوغ ذهنی» آنها اثبات شود مجازاتهای دیگری در نظر میگیرد، با محاکمه مجدد آقای عبدالعالی موافقت کرد. اما دادگاه جنایی مامور بررسی این پرونده اعلام کرد که هفت سال پس از وقوع جرم تشخیص «بلوغ ذهنی» متهم میسر نیست و در نتیجه حکم اعدام را که توسط دادگاه اولیه صادر شده بود، تایید کرد.